خداوندا بلنداي دعايت را عطايم كن

 

تو معشوق همه عالم

 

از اين پس عاشقي را پيشه ام فرما

 

خدايا راستش من آدميزادم

 

گاه گاهي گر گناهي مي كنم

 

طغيان مپندارش

 

 

كريما من گناهي بنده اي دارم

 

و تو بخشايشي جنس خدا

 

آيا اميد بخشم بي جاست؟

 

خودت گفتي بخوان

 

مي خوانمت اينك مرا درياب

 

به چشماني كه مي جويد تو را نوري عنايت كن

 

و خالي دو دست كوچكم را

 

هديه اي اينك عطا فرما

 

خودت گفتي كسي را دست خالي برنگردانيد

 

كنون اي اولين و آخرينم

 

بارالها راست مي گويم

 

دگر من با خدايم آشتي هستم

 

ببخشا آن گناهاني كه دور از چشم مردم

 

در حضورت مرتكب گشتم

ارمیا